اردیبهشتی دیگر

این روزها کمتر برایت می‌نویسم و به جای‌اش بیان کردن را بیشتر تمرین می‌کنم. سعی می‌کنم گم شدن در آغوشت و حرف‌های ناب را در گوشت زمزمه کردن را هر روز تمرین کنم. هر روز برایت از دوست داشتم بگویم. هر روز و هر روز و هر روز.

دوباره نیمه اردیبهشت رسید و سپری شد. و من چقدر خوشحالم. از زیاد شدن عمر روزهای خوبمان. از قدمت رابطه‌مان. می‌دانستی هر روزی که می‌گذرد، یک روز به افتخار تو را داشتنم اضافه می‌شود؟

شاید گاه کم بنویسم و گاه زیاد. نمی‌دانم. اما قول می‌دهم هر روز از دوست داشتن سرشارت کنم، قدر لحظات بی‌تکرارمان را بدانم و هیچ وقت دست از زمزمه‌های عاشقانه برندارم. عزیزِ دوست داشتنی من.